سحری

سحر: یک اختلال شایع با علل متعدد

سحر یا صرع یک اختلال عصبی شایع است که با فعالیت غیرطبیعی و ناگهانی سلول های عصبی در مغز مشخص می شود. این فعالیت غیرطبیعی می تواند منجر به تغییرات در رفتار احساسات سطح هوشیاری یا حرکات شود. سحر می تواند در هر سنی و در هر دو جنس اتفاق بیفتد اما در کودکان و بزرگسالان جوان شایع تر است.

علائم سحر

علائم سحر بسیار متنوع هستند و به نوع سحر محل فعالیت غیرطبیعی در مغز و شدت آن بستگی دارند. برخی از علائم رایج سحر عبارتند از:

  • تشنج: این رایج ترین علامت سحر است و شامل حرکات ناگهانی و غیرارادی سفتی عضلات از دست دادن هوشیاری و احساسات غیرعادی می شود.
  • تغییرات در رفتار: این تغییرات ممکن است شامل تغییر در حالت خلقی پرخاشگری اضطراب گیجی اختلال در تمرکز و حافظه باشد.
  • احساسات غیرعادی: این احساسات ممکن است شامل دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند احساس سوزن سوزن شدن گرما یا سرما در بدن و یا حس جدا شدن از واقعیت باشد.
  • تغییرات در حس: این تغییرات ممکن است شامل از دست دادن حس چشایی بویایی لامسه یا شنوایی یا احساس سوزن سوزن شدن در بدن باشد.
  • تغییرات در حرکات: این تغییرات ممکن است شامل لرزش اسپاسم عضلانی فلج موقت حرکات تکرار شونده و یا ناتوانی در حرکت دادن اندام ها باشد.

انواع سحر

سحر به انواع مختلفی تقسیم می شود که هر کدام علائم و علل خاص خود را دارند. برخی از انواع رایج سحر عبارتند از:

  • صرع تشنجی: این نوع سحر با تشنج همراه است. انواع مختلفی از تشنج وجود دارد مانند صرع تشنجی تونی-کلونیک (صرع بزرگ) که شامل از دست دادن هوشیاری سفتی عضلات و حرکات لرزشی است.
  • صرع غیرتشنجی: این نوع سحر بدون تشنج است و با علائمی مانند اختلال در حافظه گیجی اختلال در تمرکز و تغییرات در رفتار همراه است.
  • صرع میوکلونیک: این نوع سحر با اسپاسم های ناگهانی و سریع عضلات همراه است.
  • صرع آتونیک: این نوع سحر با کاهش ناگهانی و سریع تون عضلانی و ریزش ناگهانی بدن همراه است.

تشخیص سحر

تشخیص سحر توسط یک متخصص عصب شناسی انجام می شود. معاینه فیزیکی آزمایشات عصب شناسی آزمایش الکتروانسفالوگرام (EEG) و تصویربرداری مغز (MRI) می تواند به تشخیص سحر کمک کند. EEG می تواند فعالیت غیرطبیعی مغز را شناسایی کند و MRI می تواند برای شناسایی مشکلات ساختاری در مغز استفاده شود.

درمان سحر

هدف از درمان سحر کنترل تشنج و بهبود کیفیت زندگی بیمار است. درمان سحر ممکن است شامل مصرف داروهای ضد صرع جراحی مغز تحریک عصبی و درمان رفتاری باشد.

  • داروهای ضد صرع: داروهای ضد صرع می توانند فعالیت غیرطبیعی مغز را کاهش دهند و تشنج را کنترل کنند.
  • جراحی مغز: در برخی موارد جراحی مغز برای برداشتن قسمتی از مغز که منشا سحر است ممکن است ضروری باشد.
  • تحریک عصبی: این روش شامل قرار دادن الکترودهایی در مغز است که می توانند فعالیت مغز را تحریک کنند و تشنج را کنترل کنند.
  • درمان رفتاری: درمان رفتاری می تواند به بیماران در مدیریت سحر و علائم آن کمک کند.

پیشگیری از سحر

در حال حاضر هیچ راهی برای پیشگیری از سحر وجود ندارد. با این حال برخی عوامل می توانند خطر سحر را افزایش دهند مانند سابقه خانوادگی سحر آسیب مغز عفونت مغز و مصرف مواد مخدر. کنترل این عوامل می تواند به کاهش خطر سحر کمک کند.

راهکارهای خانگی برای کمک به کنترل سحر

  • تغذیه سالم: مصرف غذاهای سالم و غنی از مواد مغذی مانند میوه سبزیجات و غلات كامل می تواند به کنترل سحر کمک کند.
  • خواب کافی: خواب کافی برای عملکرد مغز ضروری است و می تواند به کنترل سحر کمک کند.
  • مدیریت استرس: استرس می تواند خطر سحر را افزایش دهند. یافتن راهکارهای برای مدیریت استرس مانند ورزش یوگا و مدیتیشن می تواند مفید باشد.
  • دور شدن از محرک ها: مصرف الکل کافئین و مواد مخدر می تواند خطر سحر را افزایش دهند. دور شدن از این محرک ها می تواند به کنترل سحر کمک کند.
  • استفاده از روش های تسکین دهنده: برخی روش های تسکین دهنده مانند موسیقی آرام بخش و حمام گرم می تواند به کاهش استرس و کنترل سحر کمک کند.

جدول علائم سحر و نوع آن

علائم نوع سحر
تشنج تونی-کلونیک (صرع بزرگ) صرع تشنجی
حرکات ناگهانی اسپاسم های سریع عضلات صرع میوکلونیک
از دست دادن ناگهانی تون عضلانی صرع آتونیک
اختلال در حافظه گیجی صرع غیرتشنجی
تغییر در رفتار پرخاشگری صرع غیرتشنجی

نتیجه گیری

سحر یک اختلال عصبی شایع است که با فعالیت غیرطبیعی و ناگهانی سلول های عصبی در مغز مشخص می شود. علائم سحر بسیار متنوع هستند و به نوع سحر محل فعالیت غیرطبیعی در مغز و شدت آن بستگی دارند. تشخیص سحر توسط یک متخصص عصب شناسی انجام می شود و درمان آن ممکن است شامل مصرف داروهای ضد صرع جراحی مغز تحریک عصبی و درمان رفتاری باشد. در حال حاضر هیچ راهی برای پیشگیری از سحر وجود ندارد اما کنترل عوامل خطر می تواند به کاهش خطر سحر کمک کند.

پرسش و پاسخ

1. آیا سحر مسری است؟

خیر سحر مسری نیست و از طریق تماس با فرد مبتلا به سحر منتقل نمی شود.

2. آیا سحر خطرناک است؟

سحر به خود ی خطرناک نیست اما ممکن است در برخی موارد خطرناک باشد. مثلا در صورت رخ دادن تشنج در حین رانندگی ممکن است حادثه ای رخ دهد. همچنین اگر تشنج به طور مکرر رخ دهد ممکن است به مغز آسیب برسد.

3. آیا سحر قابل درمان است؟

در حالی که سحر قابل درمان نیست اما می توان آن را با درمان دارویی و رفتاری کنترل کرد و کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشید.