سندروم تورت

سندروم تورت: راهنمای کامل علائم تشخیص درمان و پیشگیری

سندروم تورت یک اختلال عصبی است که با تیک های حرکتی و صوتی ناخودآگاه و غیرارادی مشخص می شود. این تیک ها می توانند از حرکات ساده مانند پلک زدن یا شانه بالا انداختن تا حرکات پیچیده تر مانند پریدن یا فریاد زدن متغیر باشند. سندروم تورت در هر سنی می تواند شروع شود اما معمولاً در کودکی بین 5 تا 10 سالگی بروز می کند. این سندروم به طور کلی یک وضعیت مزمن است اما شدت تیک ها می تواند با گذشت زمان تغییر کند.

علائم سندروم تورت

تیک ها به دو دسته حرکتی و صوتی تقسیم می شوند. تیک های حرکتی می توانند شامل موارد زیر باشند:

• ساده: پلک زدن اخم کردن شانه بالا انداختن حرکات سریع و ناگهانی سر یا دست ها تکان دادن پاها ضربه زدن با انگشتان لمس کردن یا چنگ زدن به اشیا
• پیچیده: پریدن چرخیدن دست زدن ژست های عجیب تقلید حرکات دیگران تکان دادن خود

تیک های صوتی نیز به دو دسته ساده و پیچیده تقسیم می شوند و می توانند شامل موارد زیر باشند:

• ساده: سرفه صاف کردن گلو آواز خواندن خرخر غرغر کردن صداهای ناگهانی مانند “آه” یا “اوه” آواز خواندن فریاد زدن
• پیچیده: کلمه یا عبارت مشخصی را تکرار کردن صحبت کردن با صدای آهسته کلمات را به طور تصادفی مرتب کردن توهین کردن یا ناسزا گفتن جملات را تکرار کردن داستان تعریف کردن

علاوه بر تیک ها سندروم تورت می تواند با علائم دیگری مانند مشکلات توجه رفتارهای اجباری اضطراب افسردگی و مشکلات خواب همراه باشد.

تشخیص سندروم تورت

تشخیص سندروم تورت معمولاً بر اساس معاینه بالینی و بررسی سابقه بیمار انجام می شود. برای تشخیص سندروم تورت پزشک باید مطمئن شود که:

• تیک ها حداقل برای یک سال وجود دارند.
• تیک ها حداقل در دو ناحیه از بدن (حرکتی و صوتی) اتفاق می افتند.
• تیک ها باعث ایجاد اختلال در زندگی روزمره بیمار می شوند.
• تیک ها ناشی از مصرف مواد مخدر یا داروهای خاص نیستند.
• تیک ها توسط اختلال دیگری مانند صرع اختلالات عصبی یا اختلالات روانشناختی ایجاد نشده اند.

معاینه عصبی ارزیابی روانشناختی و بررسی سابقه پزشکی بیمار نیز می تواند به تشخیص سندروم تورت کمک کند. در مواردی ممکن است برای رد کردن دیگر اختلالات آزمایشات دیگری مانند آزمایش خون سی تی اسکن یا ام آر آی انجام شود.

درمان سندروم تورت

هدف اصلی درمان سندروم تورت کاهش شدت و فراوانی تیک ها و بهبود کیفیت زندگی بیمار است. درمان سندروم تورت شامل درمان های دارویی روان درمانی و روش های رفتاری است.

درمان های دارویی

• داروهای ضد افسردگی: این داروها می توانند به کاهش اضطراب و افسردگی مرتبط با سندروم تورت کمک کنند.
• داروهای ضد تشنج: این داروها می توانند به کاهش شدت تیک ها کمک کنند.
• داروهای ضد روان پریشی: این داروها می توانند به کاهش شدت تیک ها و بهبود رفتارهای اجباری کمک کنند.

روان درمانی

• رفتار درمانی شناختی (CBT): این روش می تواند به بیماران کمک کند تا با افکار و احساسات منفی مرتبط با تیک ها مقابله کنند و مهارت های مقابله ای را توسعه دهند.
• آموزش در مورد سندروم تورت: این روش می تواند به بیماران و خانواده های آنها کمک کند تا اطلاعات بیشتری در مورد این سندروم علائم درمان و پیشگیری از آن کسب کنند.
• درمان گروهی: این روش می تواند به بیماران کمک کند تا با دیگران که سندروم تورت دارند ارتباط برقرار کنند و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند.

روش های رفتاری

• تکنیک های آرامش بخش: این تکنیک ها می توانند به کاهش شدت تیک ها کمک کنند.
• تمرینات ذهنی: این تمرینات می توانند به بیماران کمک کنند تا تیک ها را شناسایی کرده و قبل از وقوع آنها آنها را مهار کنند.

پیشگیری از سندروم تورت

در حال حاضر راهی برای پیشگیری از سندروم تورت وجود ندارد. اما مطالعات نشان داده اند که عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به این سندروم را افزایش دهند:

• سابقه خانوادگی: سندروم تورت یک اختلال ارثی است و اگر یکی از والدین یا اعضای خانواده به این سندروم مبتلا باشند احتمال ابتلا به آن در فرزندان بیشتر است.
• جنس: سندروم تورت در پسران بیشتر از دختران شایع است.
• سن: سندروم تورت معمولاً در کودکی بین 5 تا 10 سالگی بروز می کند.

راهکارهای خانگی برای مدیریت سندروم تورت

• بهبود خواب: خواب کافی می تواند به کاهش شدت تیک ها کمک کند.
• کاهش استرس: استرس می تواند تیک ها را تشدید کند.
• رژیم غذایی سالم: یک رژیم غذایی سالم و غنی از میوه ها سبزیجات و غلات کامل می تواند به سلامت کلی بدن و کاهش شدت تیک ها کمک کند.
• ورزش منظم: ورزش منظم می تواند به کاهش استرس بهبود خواب و افزایش سطح انرژی کمک کند.

جدول علائم سندروم تورت

نوع تیک	علائم
تیک های حرکتی ساده	پلک زدن اخم کردن شانه بالا انداختن حرکات سریع و ناگهانی سر یا دست ها تکان دادن پاها ضربه زدن با انگشتان
تیک های حرکتی پیچیده	پریدن چرخیدن دست زدن ژست های عجیب تقلید حرکات دیگران تکان دادن خود
تیک های صوتی ساده	سرفه صاف کردن گلو آواز خواندن خرخر غرغر کردن صداهای ناگهانی مانند “آه” یا “اوه”
تیک های صوتی پیچیده	کلمه یا عبارت مشخصی را تکرار کردن صحبت کردن با صدای آهسته کلمات را به طور تصادفی مرتب کردن توهین کردن یا ناسزا گفتن جملات را تکرار کردن داستان تعریف کردن

نتیجه گیری

سندروم تورت یک اختلال عصبی شایع است که با تیک های حرکتی و صوتی ناخودآگاه و غیرارادی مشخص می شود. این سندروم به طور کلی یک وضعیت مزمن است اما شدت تیک ها می تواند با گذشت زمان تغییر کند. درمان سندروم تورت شامل درمان های دارویی روان درمانی و روش های رفتاری است.

پرسش و پاسخ

1. آیا سندروم تورت می تواند در بزرگسالی شروع شود؟

بله سندروم تورت می تواند در بزرگسالی شروع شود اما این اتفاق نادر است. بیشتر موارد سندروم تورت در کودکی بین 5 تا 10 سالگی شروع می شوند.

2. آیا سندروم تورت می تواند با گذشت زمان بدتر شود؟

خیر سندروم تورت معمولاً با گذشت زمان بدتر نمی شود. در واقع در بسیاری از موارد شدت تیک ها با افزایش سن کاهش می یابد.

3. آیا سندروم تورت قابل درمان است؟

در حال حاضر درمانی برای سندروم تورت وجود ندارد. اما درمان های دارویی روان درمانی و روش های رفتاری می توانند به کاهش شدت و فراوانی تیک ها و بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کنند.