پماد پانژل برای چیست؛ کاربرد و طریقه ی مصرف آن

پماد پانژل (Pangel) یک داروی موضعی شناخته شده برای درمان آکنه و جوش صورت است که ماده موثره اصلی آن بنزوئیل پراکسید است. این ترکیب با از بین بردن باکتری های مولد جوش کاهش چربی اضافی پوست و کمک به لایه برداری به بهبود و پیشگیری از آکنه کمک می کند و پوستی شفاف تر را به ارمغان می آورد.

همه ما در مقطعی از زندگی با مشکل آکنه و جوش های ناخواسته دست و پنجه نرم کرده ایم. این ضایعات پوستی می توانند اعتماد به نفس فرد را تحت تاثیر قرار دهند و در زمان های نامناسب ظاهر شوند. خوشبختانه علم پزشکی و داروسازی راهکارهای موثری برای مقابله با این مشکل ارائه داده است. یکی از این راهکارها استفاده از داروهای موضعی حاوی ترکیبات فعال مانند بنزوئیل پراکسید است که پماد پانژل نمونه ای برجسته از آن محسوب می شود. این محصول که به شکل ژل یا کرم موجود است مستقیماً روی نواحی درگیر آکنه اعمال می شود و با مکانیسم های چندگانه خود به درمان و کنترل آن کمک می کند. درک اینکه پانژل چیست چگونه عمل می کند چه کاربردهایی دارد و چگونه باید به درستی از آن استفاده کرد برای دستیابی به بهترین نتایج و کاهش عوارض جانبی احتمالی حیاتی است.

پماد پانژل چیست

پماد یا ژل پانژل یکی از داروهای موضعی پرکاربرد در زمینه درمان آکنه و جوش های صورت و بدن است. این محصول عمدتاً به دلیل وجود ماده موثره بنزوئیل پراکسید در فرمولاسیون خود شهرت دارد. بنزوئیل پراکسید یکی از قوی ترین و موثرترین ترکیبات تایید شده برای درمان آکنه به خصوص انواع التهابی آن محسوب می شود. پانژل معمولاً در غلظت های مختلفی مانند 5% و 10% عرضه می شود که انتخاب غلظت مناسب بستگی به شدت آکنه و تحمل پوست فرد دارد.

بنزوئیل پراکسید موجود در پانژل با نفوذ به داخل فولیکول های مو و غدد چربی پوست جایی که باکتری های مولد آکنه (Propionibacterium acnes یا C. acnes) رشد می کنند عمل می کند. این ماده با آزاد کردن اکسیژن فعال محیط بی هوازی مورد نیاز این باکتری ها را از بین می برد و در نتیجه تعداد آن ها را کاهش می دهد. علاوه بر اثر ضد باکتریایی قوی پانژل دارای خواص لایه برداری ملایم نیز هست. این خاصیت به ریزش سلول های مرده پوست و پیشگیری از بسته شدن منافذ کمک می کند که یکی از عوامل اصلی تشکیل جوش های سرسیاه و سرسفید است.

تاریخچه استفاده از بنزوئیل پراکسید در درمان آکنه به دهه ها قبل باز می گردد و اثربخشی آن در مطالعات بالینی متعددی به اثبات رسیده است. پماد پانژل به عنوان یک محصول دارویی حاوی این ترکیب با هدف ارائه یک راهکار درمانی موثر و در دسترس برای مبتلایان به آکنه ولگاریس (شایع ترین نوع آکنه) تولید شده است. استفاده از پانژل به تنهایی یا در ترکیب با سایر درمان های موضعی یا خوراکی بسته به تشخیص پزشک متخصص پوست می تواند بخش مهمی از برنامه درمانی آکنه باشد. فرمولاسیون ژل یا کرم پانژل به گونه ای طراحی شده است که جذب پوستی مناسبی داشته باشد و ماده موثره را به محل اثر برساند.

معرفی پماد پانژل

پماد پانژل که اغلب به شکل ژل شفاف یا کرم عرضه می شود یکی از ارکان اصلی درمان موضعی آکنه به شمار می رود. این محصول دارویی که بدون نسخه پزشک نیز قابل تهیه است حاوی بنزوئیل پراکسید است و با هدف قرار دادن عوامل اصلی ایجاد آکنه شامل باکتری ها چربی اضافی و انسداد منافذ عمل می کند. معرفی پانژل در روتین مراقبت از پوست افراد مستعد آکنه می تواند گام مهمی در جهت کنترل و بهبود وضعیت پوست آن ها باشد.

این پماد نه تنها برای درمان جوش های فعال و ملتهب (مانند پاپول و پاسچول) موثر است بلکه به دلیل خاصیت کومدولیتیک (باز کننده منافذ) خود در بهبود جوش های غیرالتهابی مانند جوش های سرسیاه و سرسفید نیز نقش دارد. استفاده منظم از پانژل می تواند به کاهش تعداد ضایعات آکنه کاهش قرمزی و التهاب آن ها و در نهایت بهبود کلی ظاهر پوست کمک کند. اثربخشی این محصول به غلظت بنزوئیل پراکسید نحوه استفاده صحیح و پاسخ فردی پوست بستگی دارد.

معرفی پماد پانژل راهی مؤثر برای تسکین درد و التهاب

اگرچه پماد پانژل مستقیماً یک مسکن برای دردهای عمومی بدن نیست اما نقش آن در درمان آکنه به ویژه جوش های ملتهب و دردناک می تواند به طور غیرمستقیم منجر به تسکین ناراحتی های ناشی از آن ها شود. جوش های التهابی اغلب با قرمزی تورم حساسیت به لمس و گاهی درد همراه هستند. بنزوئیل پراکسید موجود در پانژل با کاهش التهاب و از بین بردن باکتری هایی که عامل اصلی تشدید التهاب هستند به فروکش کردن این علائم کمک می کند.

کاهش التهاب نه تنها به بهبود سریع تر جوش ها منجر می شود بلکه حس ناراحتی و درد مرتبط با آن ها را نیز کاهش می دهد. بنابراین پانژل با درمان ریشه التهاب در آکنه به بهبود وضعیت کلی پوست و کاهش علائم آزاردهنده آن کمک می کند. این جنبه از عملکرد پانژل آن را به گزینه ای موثر برای مدیریت آکنه هایی تبدیل می کند که با التهاب و درد همراه هستند و به نوعی به تسکین پوست کمک می رساند. البته باید توجه داشت که این تسکین محدود به ناراحتی ناشی از ضایعات آکنه است و پماد پانژل برای دردهای عضلانی یا مفصلی کاربردی ندارد.

ترکیبات پماد پانژل

ماده اصلی و فعال در پماد پانژل بنزوئیل پراکسید (Benzoyl Peroxide) است. این ترکیب شیمیایی آلی مهم ترین عامل اثربخشی پانژل در درمان آکنه محسوب می شود و در غلظت های مختلفی (معمولاً 5% و 10%) در این محصول به کار می رود. بنزوئیل پراکسید یک عامل اکسید کننده قوی است که عملکرد اصلی آن از طریق آزاد کردن اکسیژن فعال در فولیکول های مو است. این اکسیژن برای باکتری های بی هوازی مانند Propionibacterium acnes که در محیط کم اکسیژن غدد چربی رشد می کنند سمی است و باعث از بین رفتن آن ها می شود.

علاوه بر بنزوئیل پراکسید پماد پانژل حاوی پایه ژل یا کرم و ممکن است شامل مواد غیر فعال دیگری نیز باشد. این مواد غیر فعال معمولاً شامل آب گلیسیرین پروپیلن گلیکول کاربومر و سایر افزودنی هایی هستند که به پایداری فرمولاسیون بافت محصول و جذب بهتر ماده فعال کمک می کنند. با این حال اثربخشی درمانی اصلی پانژل به طور مستقیم به وجود و غلظت بنزوئیل پراکسید بستگی دارد.

درک این نکته که بنزوئیل پراکسید چگونه عمل می کند به استفاده صحیح از پانژل کمک می کند. خاصیت اکسید کنندگی آن نه تنها باکتری ها را از بین می برد بلکه می تواند باعث خشکی و پوسته ریزی شود که این خود بخشی از مکانیسم لایه برداری آن است. آگاهی از ترکیبات به خصوص ماده فعال برای بررسی حساسیت های احتمالی و اطلاع رسانی به پزشک یا داروساز در صورت بروز واکنش های نامطلوب ضروری است.

نحوه عملکرد پماد پانژل

پماد پانژل از طریق سه مکانیسم اصلی و هم افزا برای درمان آکنه عمل می کند. این مکانیسم ها همگی به لطف وجود بنزوئیل پراکسید در فرمولاسیون آن امکان پذیر می شوند و به همین دلیل این ماده یکی از ستون های اصلی درمان آکنه موضعی در سراسر جهان است. اولین و شاید مهم ترین مکانیسم اثر ضد باکتریایی قوی آن است.

بنزوئیل پراکسید در تماس با پوست و پس از نفوذ به فولیکول های مو تجزیه شده و رادیکال های آزاد اکسیژن آزاد می کند. این رادیکال های اکسیژن برای باکتری Propionibacterium acnes (C. acnes) که عامل اصلی التهاب و تشکیل جوش های چرکی در آکنه است بسیار سمی هستند و باعث مرگ آن ها می شوند. کاهش جمعیت این باکتری ها به طور مستقیم منجر به کاهش التهاب و تعداد ضایعات آکنه به خصوص پاپول ها و پاسچول ها می شود.

مکانیسم دوم اثر لایه برداری (Exfoliating) و کومدولیتیک (Comedolytic) بنزوئیل پراکسید است. این ماده با افزایش سرعت چرخه بازسازی سلولی در اپیدرم به ریزش سلول های مرده پوست کمک می کند. این امر از تجمع سلول های مرده و چربی در دهانه فولیکول های مو جلوگیری کرده و مانع از تشکیل میکروکومدون ها که پیش ساز جوش های سرسیاه و سرسفید هستند می شود. همچنین به باز شدن منافذ مسدود شده و خروج مواد انباشته شده در آن ها کمک می کند.

سومین مکانیسم اثر ضد التهابی بنزوئیل پراکسید است. اگرچه اثر اصلی آن از طریق کاهش بار باکتریایی و لایه برداری است اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این ماده می تواند به طور مستقیم نیز به کاهش التهاب در پوست کمک کند. این خاصیت به کاهش قرمزی تورم و درد مرتبط با جوش های التهابی کمک کرده و روند بهبودی را تسریع می بخشد. ترکیب این سه مکانیسم باعث می شود که پماد پانژل یک راهکار جامع برای مقابله با آکنه از جنبه های مختلف باشد.

کاربردهای پماد پانژل

پماد پانژل به طور اختصاصی برای درمان آکنه ولگاریس که شایع ترین بیماری پوستی در نوجوانان و جوانان است فرموله شده است. کاربرد اصلی این محصول در مدیریت آکنه از خفیف تا متوسط است اما ممکن است به عنوان بخشی از یک رژیم درمانی ترکیبی برای آکنه های شدیدتر نیز توسط پزشک تجویز شود. اثربخشی آن در کاهش انواع ضایعات آکنه آن را به ابزاری چندکاره در مبارزه با این بیماری تبدیل کرده است.

یکی از مهم ترین کاربردهای پانژل درمان جوش های التهابی مانند پاپول (برجستگی های قرمز و حساس) و پاسچول (جوش های سرسفید چرکی) است. خاصیت ضد باکتریایی قوی بنزوئیل پراکسید عامل اصلی اثربخشی آن در این نوع ضایعات است. با از بین بردن باکتری های مولد التهاب پانژل به کاهش قرمزی تورم و درد همراه با این جوش ها کمک کرده و روند بهبود آن ها را تسریع می بخشد.

علاوه بر جوش های التهابی پماد پانژل در درمان جوش های غیرالتهابی یا کومدون ها نیز موثر است. این شامل جوش های سرسیاه (منافذ باز مسدود شده با چربی و سلول های مرده که اکسید شده و سیاه به نظر می رسند) و جوش های سرسفید (منافذ بسته مسدود شده با چربی و سلول های مرده) می شود. خاصیت لایه برداری و کومدولیتیک بنزوئیل پراکسید به باز شدن این منافذ و جلوگیری از تشکیل کومدون های جدید کمک می کند و با استفاده منظم به بهبود بافت و شفافیت پوست منجر می شود.

همچنین پماد پانژل می تواند در پیشگیری از بروز مجدد آکنه نقش داشته باشد. با کاهش جمعیت باکتری های P. acnes و جلوگیری از انسداد منافذ استفاده مداوم و طبق دستور از این محصول می تواند به حفظ وضعیت بهبود یافته پوست و کاهش احتمال طغیان های جدید آکنه کمک کند. این موضوع به خصوص برای افرادی که مستعد آکنه هستند و به دنبال راهکاری برای کنترل طولانی مدت آن می گردند اهمیت دارد.

کاربرد پماد پانژل چیست

کاربرد اصلی پماد پانژل همانطور که اشاره شد درمان و کنترل آکنه است. این محصول به طور خاص برای افرادی که با انواع جوش های صورت و بدن دست و پنجه نرم می کنند طراحی شده است. طیف کاربرد آن شامل درمان جوش های فعال کاهش التهاب و قرمزی پاکسازی منافذ از چربی و سلول های مرده و پیشگیری از تشکیل جوش های جدید است. استفاده از پانژل می تواند به تنهایی یا به عنوان بخشی از یک روتین جامع تر مراقبت از پوست برای آکنه انجام شود.

این پماد برای درمان جوش های ملتهب و غیر ملتهب مفید است و با مکانیسم های مختلفی که دارد به بهبود سریع تر ضایعات و شفاف تر شدن پوست کمک می کند. انتخاب غلظت مناسب پانژل و نحوه استفاده آن باید با توجه به نوع و شدت آکنه و حساسیت پوست فرد تعیین شود که در صورت امکان بهتر است با مشورت پزشک یا داروساز انجام گیرد. پانژل یک راهکار موضعی قدرتمند برای مقابله با آکنه و عوارض آن است.

نحوه استفاده از پماد پانژل

استفاده صحیح از پماد پانژل برای دستیابی به حداکثر اثربخشی و به حداقل رساندن عوارض جانبی احتمالی بسیار مهم است. قبل از هر بار استفاده ناحیه مورد نظر (معمولاً صورت یا پشت و قفسه سینه) باید به آرامی با یک پاک کننده ملایم شسته و سپس به طور کامل خشک شود. استفاده از پانژل روی پوست مرطوب می تواند احتمال تحریک را افزایش دهد.

مقدار کمی از پماد (به اندازه یک نخود کوچک برای کل صورت) را برداشته و به آرامی و با لایه ای نازک روی نواحی درگیر آکنه بمالید. نیازی به ماساژ شدید یا استفاده از مقدار زیاد نیست. تمرکز باید بر روی پوشاندن تمام نواحی مستعد جوش باشد نه فقط جوش های فعال. از تماس پماد با چشم ها دهان سوراخ های بینی و نواحی حساس مانند پوست اطراف چشم خودداری کنید.

برای شروع درمان به خصوص اگر پوست حساسی دارید یا برای اولین بار از بنزوئیل پراکسید استفاده می کنید توصیه می شود با غلظت پایین تر (5%) و یک بار در روز ترجیحاً شب ها شروع کنید. پس از چند روز اگر پوست شما به خوبی تحمل کرد و تحریک قابل توجهی مشاهده نشد می توانید تعداد دفعات استفاده را به دو بار در روز (صبح و شب) افزایش دهید. اگر از غلظت 10% استفاده می کنید ممکن است یک بار در روز کافی باشد و احتمال تحریک با این غلظت بالاتر است.

استفاده منظم و مداوم از پانژل برای دیدن نتایج ضروری است. معمولاً چندین هفته (4 تا 6 هفته) طول می کشد تا بهبود قابل توجهی در آکنه مشاهده شود. در این مدت ممکن است خشکی قرمزی و پوسته ریزی رخ دهد که اغلب طبیعی و موقتی هستند. استفاده از یک مرطوب کننده سبک و غیر کومدوژنیک (که باعث بسته شدن منافذ نمی شود) می تواند به مدیریت این عوارض کمک کند. هرگز بدون مشورت پزشک پانژل را برای مدت طولانی تر از 6 هفته به صورت مداوم استفاده نکنید.

استفاده صحیح از پماد پانژل نیازمند پاکسازی و خشک کردن کامل پوست قبل از مصرف استفاده از مقدار کم و لایه نازک روی نواحی درگیر شروع با غلظت و تعداد دفعات پایین و افزایش تدریجی در صورت تحمل پوست است.

عوارض جانبی پماد پانژل

مانند هر داروی موضعی دیگری پماد پانژل نیز ممکن است در برخی افراد عوارض جانبی ایجاد کند. این عوارض معمولاً خفیف و موقتی هستند و نشان دهنده پاسخ پوست به ماده فعال بنزوئیل پراکسید هستند. شایع ترین عوارض جانبی شامل خشکی پوست قرمزی (اریتم) پوسته پوسته شدن (فلسی شدن) احساس سوزش یا گزش خفیف و خارش در ناحیه مصرف است. این علائم اغلب در ابتدای دوره درمان رخ می دهند و با سازگار شدن پوست به مرور زمان کاهش می یابند.

شدت این عوارض می تواند به غلظت پانژل مورد استفاده حساسیت پوست فرد و تعداد دفعات مصرف بستگی داشته باشد. اگر این عوارض شدید آزاردهنده یا غیرقابل تحمل شدند باید مصرف را کاهش داد (مثلاً به یک روز در میان یا غلظت پایین تر) یا موقتاً متوقف کرد و با پزشک یا داروساز مشورت نمود. استفاده از مرطوب کننده های مناسب می تواند به کاهش خشکی و پوسته ریزی کمک کند.

در موارد نادر ممکن است واکنش های آلرژیک شدید به بنزوئیل پراکسید رخ دهد. علائم واکنش آلرژیک شدید شامل تورم قابل توجه صورت لب ها زبان یا گلو مشکل در تنفس کهیر گسترده و خارش شدید است. در صورت مشاهده هر یک از این علائم باید فوراً مصرف پانژل را قطع کرده و به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید. این نوع واکنش ها بسیار نادر هستند اما جدی تلقی می شوند.

علاوه بر موارد فوق بنزوئیل پراکسید می تواند باعث حساسیت بیشتر پوست نسبت به نور خورشید شود. بنابراین استفاده از کرم ضد آفتاب با SPF بالا و اجتناب از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور مستقیم خورشید در طول دوره درمان با پانژل اکیداً توصیه می شود. همچنین بنزوئیل پراکسید خاصیت سفید کنندگی دارد و می تواند باعث بی رنگ شدن موها ابروها ریش و لباس ها شود لذا در هنگام استفاده باید احتیاط کرد.

شایع ترین عوارض جانبی پانژل شامل خشکی قرمزی و پوسته ریزی پوست است که معمولاً موقتی هستند و با مدیریت صحیح بهبود می یابند؛ اما در صورت بروز واکنش های آلرژیک شدید مانند تورم یا مشکل تنفس باید فوراً به پزشک مراجعه کرد.

عوارض پماد پانژل چیست

عوارض پماد پانژل عمدتاً به ماده فعال آن بنزوئیل پراکسید مرتبط است. این عوارض شامل خشکی پوسته ریزی قرمزی سوزش گزش و خارش در محل استفاده هستند. این علائم معمولاً در هفته های اول درمان ظاهر می شوند و با عادت کردن پوست به دارو یا تنظیم نحوه مصرف (مانند کاهش دفعات یا استفاده از مرطوب کننده) بهبود می یابند. در موارد بسیار نادر ممکن است واکنش های آلرژیک جدی شامل تورم و مشکلات تنفسی رخ دهد.

همچنین بنزوئیل پراکسید می تواند باعث حساسیت پوست به نور خورشید و بی رنگ شدن پارچه ها یا موها شود. مدیریت این عوارض با رعایت نکات احتیاطی و در صورت لزوم مشورت با متخصص پوست امکان پذیر است. آگاهی از عوارض احتمالی به کاربر کمک می کند تا واکنش مناسبی در صورت بروز آن ها داشته باشد و از مزایای درمانی پانژل به بهترین نحو بهره مند شود.

موارد احتیاط و منع مصرف پماد پانژل

استفاده از پماد پانژل با وجود اثربخشی بالا نیازمند رعایت برخی نکات احتیاطی و توجه به موارد منع مصرف است تا از بروز مشکلات جدی جلوگیری شود. اصلی ترین مورد منع مصرف وجود حساسیت یا آلرژی شناخته شده به بنزوئیل پراکسید یا هر یک از سایر ترکیبات موجود در فرمولاسیون پانژل است. افرادی که سابقه واکنش آلرژیک به این ماده را دارند نباید از پانژل استفاده کنند.

پماد پانژل معمولاً برای استفاده در افراد بالای 12 سال توصیه می شود. استفاده در کودکان زیر این سن باید حتماً با مشورت و تجویز پزشک صورت گیرد. افراد دارای پوست بسیار حساس باید با احتیاط فراوان از پانژل استفاده کنند و بهتر است ابتدا دارو را روی ناحیه کوچکی از پوست (مانند پشت گوش یا قسمت کوچکی از بازو) تست کنند تا از عدم بروز واکنش شدید اطمینان حاصل کنند.

استفاده همزمان از پماد پانژل با سایر داروهای موضعی ضد آکنه که خاصیت لایه برداری قوی دارند مانند رتینوئیدها (ترتینوئین آداپالن) یا اسید سالیسیلیک با غلظت بالا می تواند باعث تحریک شدید خشکی و قرمزی بیش از حد پوست شود. در صورت نیاز به استفاده از چندین محصول درمانی باید با پزشک مشورت کرده و نحوه مصرف آن ها را به گونه ای تنظیم کرد که کمترین تداخل و تحریک پوستی رخ دهد (مثلاً استفاده یکی در صبح و دیگری در شب).

در دوران بارداری و شیردهی استفاده از پماد پانژل تنها باید پس از مشورت با پزشک و ارزیابی دقیق نسبت سود به زیان انجام شود. اطلاعات کافی در مورد ایمنی بنزوئیل پراکسید در این دوران ها وجود ندارد و تصمیم گیری باید با احتیاط صورت گیرد. همچنین از تماس پانژل با چشم ها داخل بینی دهان سایر غشاهای مخاطی و پوست آسیب دیده یا زخم های باز خودداری کنید. در صورت تماس تصادفی ناحیه را با آب فراوان شستشو دهید.

یکی دیگر از نکات احتیاطی بسیار مهم حساسیت به نور خورشید است. بنزوئیل پراکسید می تواند لایه شاخی پوست را نازک تر کرده و آن را نسبت به اشعه UV حساس تر کند. بنابراین در طول دوره درمان با پانژل استفاده روزانه و منظم از ضد آفتاب با SPF مناسب (حداقل 30) و پوشیدن لباس های محافظ و کلاه در هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید ضروری است. از سولاریوم و لامپ های آفتاب نیز باید پرهیز کرد.

استفاده از پانژل برای مدت طولانی تر از 6 هفته بدون ارزیابی مجدد توسط پزشک توصیه نمی شود زیرا ممکن است نیاز به تغییر درمان یا بررسی علل دیگر آکنه وجود داشته باشد. همچنین بنزوئیل پراکسید می تواند باعث بی رنگ شدن پارچه ها حوله ها ملحفه ها و حتی موها شود بنابراین در هنگام استفاده و پس از آن باید دقت کرد تا با این مواد تماس پیدا نکند.

افرادی که به بنزوئیل پراکسید حساسیت دارند کودکان زیر 12 سال (بدون تجویز پزشک) زنان باردار و شیرده (بدون مشورت پزشک) و افرادی که همزمان از لایه بردارهای قوی دیگر استفاده می کنند باید در مصرف پانژل احتیاط کرده یا از آن پرهیز کنند.

سوالات متداول

پماد پانژل چیست؟

پماد پانژل یک داروی موضعی برای درمان آکنه است که حاوی ماده فعال بنزوئیل پراکسید می باشد. این محصول با خواص ضد باکتریایی لایه برداری و ضد التهابی خود به کاهش جوش ها و بهبود وضعیت پوست کمک می کند.

پماد پانژل برای چه جوش هایی مناسب است؟

پانژل برای درمان انواع جوش های صورت و بدن از جمله جوش های التهابی (پاپول و پاسچول) و جوش های غیرالتهابی (جوش های سرسیاه و سرسفید) مناسب است و به پاکسازی منافذ و جلوگیری از تشکیل جوش های جدید کمک می کند.

طریقه استفاده از پماد پانژل چگونه است؟

پوست را تمیز و خشک کنید مقدار کمی پماد را با لایه ای نازک روی نواحی درگیر آکنه بمالید. شروع با یک بار در روز (شب ها) و افزایش تدریجی دفعات مصرف در صورت تحمل پوست توصیه می شود. از تماس با چشم و دهان خودداری کنید.

عوارض پماد پانژل چیست؟

شایع ترین عوارض شامل خشکی قرمزی پوسته ریزی سوزش و خارش موقتی هستند. در موارد نادر واکنش های آلرژیک شدید ممکن است رخ دهد. پانژل همچنین باعث حساسیت به نور خورشید و بی رنگ شدن پارچه ها می شود.

پماد پانژل بعد از چند روز اثر میکند؟

اثرات اولیه پماد پانژل معمولاً پس از چند روز استفاده منظم قابل مشاهده است اما بهبود قابل توجه و کامل آکنه معمولاً 4 تا 6 هفته یا بیشتر زمان می برد و نیاز به صبر و مداومت در درمان دارد.